سال ۹۷ با بشارتدهندگان سرنوشت ایران
سال ۹۷ - در پیچ ناگزیر تاریخ
تحولات چند هفته گذشته در ایران گویای وضعیتی است که بازخوانی آن را باید گواهی تاریخ در یکی از پیچهایناگزیر آن دانست. چرا ناگزیر؟
این ناگزیری از فلسفهٔ تاریخ درمیآید که با گذشت زمان، حاصل آنچه را باید محقق میشد، آشکار مینماید. میدانیم که در هستی ما، نهایت همهٔ تضادها نیل به وحدت و یگانگی است.
زندگی سیاسی و اجتماعی ما در ۴دهه گذشته به یک بزنگاه تاریخی رسیده است. بزنگاهی که محصول عملکرد دولتهای نظام ولایت فقیه از یک طرف و نقش مردم از طرف دیگر است.
واقعیت این است که برای تاریخ، ۴۰سال مدت بسیار ناچیز و اندک است. از منظر تاریخ، شاید به قرنی باید میرسیدیم تا بتوان آن را «بزنگاه» یا «پیچ» بنامیم. بنابراین باید اذعان کرد که پایداری مردم ایران و مبارزه بیتوقف پیشتازانشان طی این مدت، لاجرم تحولات را به یک بزنگاه و پیچ تاریخی کشانده است.
اکنون نشانهی این پیچ تاریخی چیست؟ یکی از وجوه برجسته آن، آثار قیامهای ۲دهه اخیر و بلوغشان به قیام دی ۹۶ و استمرار اعتراضات و آثار جانسخت آن بر تمامیت دستگاه ولایت فقیه است. نشانه دیگر این پیچ، بنبست مطلق بهاصطلاح اصلاحاتی است که مدعیان آن بیش از ۲دهه عمر نسلی را تلف کردند تا آنان را به سراب موعود برسانند.
در این مقاله میخواهیم در همین گذرگاه بمانیم و قدری بیشتر به آثار قیام دی ۹۶ نظر بدوزیم. در همین ۲هفته اخیر شاهد اعترافهایی از جانب قطارکشان اصلاحاتچی بودهایم که اگرچه برای سرنوشت نسل جوان تأسفبار بوده، اما این هم تجربهیی است برای عبور از دهلیز درسهای تاریخ قبل از سیپدهدمان خجسته آزادی.
نخست ۲اعتراف را بنگریم تا مفهوم درسهای تاریخ را بهتر درک کنیم.
No comments:
Post a Comment