مهدی براعی
موضوع براندازی پس از قیام دیماه به یکی از مسایل عمده مطرح در حوزه اپوزیسیون تبدیل شده است، در این گفتگو میخواهیم همه گزینههایی که تابهحال برای این هدف مطرح شده را یکبار مرور کرده و امکان تحقق هر گزینه را ارزیابی کنیم.
گزینه رفراندوم
سؤال: در بهمن ماه تا اواسط اسفند ماه یک بار بحث رفراندم مطرح شد به این ترتیب که مثلاًًً با الگوی شیلی میتوان دیکتاتوری حاکم بر ایران را سرنگون کرد. در شیلی مردم دیکتاتور آنجا پینوشه را مجبور کردند که به رفراندم تن بدهد به این ترتیب که تودهها با ایجاد کمپینهای مردمی، رفراندم را بهعنوان خواسته مطرح کردند و حتی برخی روزها را مشخص کردند که مردم مثلاًًً با تراکتهای رفراندوم به خیابانها آمده، سپس فیلم آن را در هرجا که توانستند پخش کنند و این خواسته را آنقدر مطرح کنند تا پینوشه به آن تن بدهد، کاری که نهایتاً هم عملی شد. آیا چنین چیزی در ایران هم متصور است؟
مهدی براعی: چه خوب بود که در ایران هم امکان برگزاری رفراندم فراهم میشد. مثلاًًً فرض کنید تحت نظر سازمان ملل یک حکومت موقت تشکیل شود، سپس آن حکومت موقت رفراندم را برگذار کند سازمان ملل هم نظارت تمامعیار داشته باشد و سلامت انتخابات را عملاً تضمین کند تا مردم بتوانند آزادانه رأی بدهند و نوع حکومتی را که میخواهند انتخاب در پای صندوقهای رأی مشخص کنند، طبعاً این راهحل بسیار خوبی است و گزینهیی است که اگر واقعی بود ما از آن استقبال میکردیم، اما تاریخ مبارزات ما و بهطور مشخص در دیکتاتوری ولایت فقیه به تجربه سالیان ثابت شده که آخوندها مطلقاً حاضر به اجرای چنین گزینهیی نیستند.
برگزاری چنین رفراندومی پیش از همه خواست رسمی و اعلام شده مقاومت ایران بوده است که سالها پیش توسط رئیس جمهور برگزیده مقاومت و حتی پیش از آن توسط رهبر مقاومت اعلام شده است اما
دیکتاتوری ولایت فقیه چنین اجازهای نداده و نمیدهد. چرا که اگر میخواست چنین اجازهای بدهد مسلماً سرکوب نمی کرد، شکنجه نمیکرد، اعدام نمیکرد و اجازه میداد مردم بیایند به خیابان و یک انتخابات آزاد داشته باشند.
اگر این رژیم اهل این قبیل راهکارهای مردمی و مسالمتآمیز بود که اصلاً یک نظام دیکتاتوری برقرار نمیکرد!
نباید یک الگو مانند شیلی را با ایران مقایسه کرد. ولی همیشه دقت بکنید برای تعیین یک گزینه و یک استراتژی برای براندازی و سرنگونی نمیشود از یک کشور دیگر عینا کپیبرداری کرد و بخواهیم در کشور خودمان پیاده کنیم! حکومت شیلی ویژهگیهای خودش را داشت. یک دیکتاتوری خلص نظامی بود. توسط دولت آمریکا با یک کودتا بر ضد آلنده بر سرکار آمد، جنایتهای بسیاری انجام داد و بعد هم افشاء شد. حکومت پینوشه یک نظام کاملاً وابسته و تحت نفوذ آمریکا بود، منافعاش را برد و بعد از اینکه تاریخ مصرف این حکومت تمام شد آمدند رفراندم گذاشتند یعنی آن زمانی که دیگر نیازی به پینوشه نبود آن را حذف کردند.
وضعیت کنونی ایران سراپا با شیلی و شرایطش متفاوت است و تا هنگامی که دیکتاتوری ولایت فقیه بر سر کار است این این گزینه تنها رفتن به یک بیراهه و انحراف است و خاک پاشیدن در چشم مردم است..
سرنگونی با الگوی تحصن ملی (مانند مصر)
No comments:
Post a Comment