حمایت دانشجویان از تحصن معلمان
در روزهای اخیر خبرهایی از حرکت‌های دانشجویی می‌رسد که در حمایت از اعتصاب معلمان یا همبستگی با رانندگان اعتصابی است.
دانشجویان و حرکت‌های آنان از دیرباز همین ویژگی یعنی پیوستگی با قیامهای اجتماعی خاصه حرکت‌های کارگری داشته‌اند.
چنین پیوستگی‌ای بین دانشجویان با کارگران و دیگر زحمت‌کشان جامعه نه امری تازه و نه پدیده‌یی مختص ایران است، چین رابطه‌ای در تقریباً تمامی حرکت‌های دانشجویی جهان وجود دارد. قیامهای ۱۹۶۸ فرانسه بارزترین نمونه غیرایرانی در این مورد است. قیام دانشجویان چینی در اواخر قرن بیستم نیز از همین جنس حرکتها بود. در ایران این رابطه سابقه‌ای دیرینه دارد.
دانشجویان به‌عنوان موتور محرکه جریان آزادیخواهانه ایران، چه در حکومت دیکتاتوری پهلوی و چه در حکومت فاشیسم مذهبی آخوندی، همواره مورد سرکوب قرار گرفته اما هرگز متوقف نشده‌اند.
در این میان اما در تمام این سالیان، خاطره حضور نظامی حکومت پهلوی در دانشگاه تهران چند ماه پس از کودتای ۲۸مرداد و به‌قتل رساندن ۳دانشجو، هم‌چنان در خاطره جمعی دانشجویان باقی مانده است. خاطره‌ای که با لشگرکشی وحشیانه خمینی به دانشگاهها در سال ۱۳۵۹ و تعطیلی تمامی دانشگاههای ایران، به تلخی هر چه تمام‌تر تجدید شد.
دانشجویان مخالف حکومت پهلوی، پس از آن هم‌چنان به مبارزات خود ادامه دادند. بسیاری از دانشجویان، پس از آن سرکوب خونین، به راه‌کارهای دیگری در مبارزه با دیکتاتوری وابسته شاه روی آوردند.
سازمان چریک‌هایی فدایی، سازمان مجاهدین خلق که دست به مبارزه مسلحانه علیه حکومت پهلوی می‌زدند، همگی توسط دانشجویانی تأسیس شدند که در همین دانشگاهها علیه دیکتاتوری فعالیت می‌کردند.
مبارزه دانشجویی در دوران خمینی
در دیکتاتوری ارتجاعی آخوندی که خمینی دستور تعطیلی دانشگاهها برای مقابله با نیروهای انقلابی تحت نام انقلاب فرهنگی را داده بود، سبب کشته و مجروح شدن شماری از دانشجویان و اخراج گسترده اساتید دانشگاهها شد.
خمینی بعد از بستن دانشگاهها برای چندین سال تحت عنوان انقلاب فرهنگی منحوس و ضدبشری خود، با عدم صدور اجازه ورود به دانشگاه برای متقاضیانی که صلاحیت آنان تأیید نمی‌شد، تلاش کرد دانشگاهها را از وجود گروه‌های مخالف حاکمیت ولایت فقیه خالی کند.
رژیم از ترس فعالیتهای دانشجویان هوادار مجاهدین خلق و سازمان چریکهای فدایی دست به این کار ضدانقلابی زده بود.
۳۷سال پس از سرکوب دانشگاهها، چرا سرکوب دانشجویان هنوز ادامه دارد؟
در سال‌های گذشته و با کاهش ظاهری فعالیتهای دانشجویان در محیط دانشگاه، همواره این سؤال مطرح بود که علت برخورد با فعالان دانشجویی و نهادهای دانشجویی چیست؟ چرا فعالان دانشجویی با چنان حکم‌های سنگینی مواجه‌اند؟ چرا برخی در زندان هستند؟ و علت وحشت رژیم از دانشجویان چیست؟
No comments:
Post a Comment